آستنیتی، غیر مغناطیس و از نظر حرارتی غیر قابل سخت شدن است. عنصر آلیاژی مولیبدن به نوع میلگرد استیل گرید ۳۱۶ مقاومت در برابر خوردگی بیشتری نسبت به فولاد و آهن یا حتی استیل نوع ۳۰۴ می دهد.

فولاد 310 و فولاد 310S: این دو گرید نیز دارای دمای ذوب ۱۴۰۰ الی ۱۴۵۵ درجه سانتیگراد هستند. 310 و S310 در گروه آستنیتی کروم- نیکل دار قرار دارند.

فولاد هادفیلد فولاد های آستنیتی منگنزی در سال 1882 توسط رابرت هادفیلد ابداع و معرفی گردید که به خاطر افتخار و قدر دانی از وی به نام هادفیلد نامگذاری شد. این نوع از فولاد که در مقابل سایش، منحصر به فرد است به عنوان یک ماده

چون ترکیب شیمیایی فولادهای زنگ نزن مارتنزیتی طوری انتخاب می شود که سختی و استحکام مناسبی به دست آید، مقاومت به خوردگی این آلیاژها نسبت به فولاد زنگ نزن فریتی و آستنیتی ضعیف تر است.

فولاد آستینیتی، فولادهای ضد زنگ غیر مغناطیسی هستند که حاوی مقادیر زیادی کروم، نیکل و مقدار کمی کربن هستند. لازم است بدانید که از ساختار مکعبی با مرکز وجوه پر (FCC)، برای تعریف این فولاد استفاده

فولاد ضد زنگ آستنیتی چیست و چه خواصی دارد فولاد ضد زنگ آستنیتی در این مقاله کامل شرح داده داده شده است پایپ اتصال مرجع مقالات لوله

می شود. در این مقاله به سه نوع از مهم ترین فولادهای استحکام بالا می پردازیم ۱- ولدکس (WELDOX) 2- دومکس (DOMEX600) 3- آلفورم (ALFORM) در ادامه به کاربردها و ترکیبات شیمیایی این سه دسته ورق آلیاژی خواهیم پرداخت

فولاد هدفیلد [Hadfield Steel] فولادهای آستنیتی منگنز (حاوی حدود 1.2 درصد کربن و 12 درصد منگنز) در سال 1882 توسط رابرت هادفیلد (Robera Hadfoeld) ابداع و معرفی شدند. این خانواده از فولادها به افتخار ایشان به نام

معرفی استیل ۳۱۶. استیل ۳۱۶ آلیاژ و استیلی محبوب در میان استیل‌ های ضدزنگ می ‌باشد که دمای ذوبی بین ۱۳۷۱ تا ۱۳۹۹ درجه دارد. این استیل نوعی استیل ضدزنگ آستنیتی نیز هست و ویژگی ‌های بسیار خوبی

نمودار فازی تعادلی آهن-کاربید آهن. آستنیت (به انگلیسی: Austenite) یا آهن فاز-گاما‌‌ (به انگلیسی: gamma-phase iron (γ-Fe)) یک دگرشکلی فلزی و غیر-مغناطیسی از آهن یا یک محلول جامد از آهن و یک ماده آلیاژی دیگر است

فولاد ضدزنگ آستنیتی (Austenitic Stainless Steel) اساسا آلیاژهای سه تایی Fe-Cr-Ni با ۲۰-۱۶% کروم و ۲۰-۷% نیکل می باشد. از آنجا که ساختار این فولادها در تمام دماهای عملیات حرارتی، آستنیت (آهن γ) باقی می ماند، به آن ها فولادهای ضدزنگ آستنیتی

فولاد یا پولاد (به انگلیسی: Steel) آلیاژی از آهن است، که بین ۰٫۰۰۲ تا ۲٫۱ درصد جرم آن کربن است. خواص فولاد به کمک تغییر در درصد کربن، عناصر آلیاژی و عملیات حرارتی قابل کنترل است. استفاده از فولاد به دلیل استحکام کشش نهایی

ورق استیل 316 گریدی استاندارد است که زیر مجموعه فولادهای ضد زنگ آستنیتی می باشد. این آلیاژ از وجود مولیبدن در ترکیب شیمیایی خود بهره می برد و از نقطه نظر اهمیت، بعد از گرید 304 ، رتبه دوم را در

فولاد ضدزنگ آستنیتی (Austenitic Stainless Steel) اساسا آلیاژهای سه تایی Fe-Cr-Ni با ۲۰-۱۶% کروم و ۲۰-۷% نیکل می باشد. از آنجا که ساختار این فولادها در تمام دماهای عملیات حرارتی، آستنیت ( آهن γ) باقی می‌ماند، به

عملیات حرارتی فرایند گرم کردن و سرد کردن فلزی جامد برای رسیدن به خواص مطلوب و دلخواه می‌باشد. دلایلی که باعث انجام عملیات حرارتی می‌شوند به شرح زیر است: – تنش‌زدایی، تنش‌های ناشی از عملیات و فرایندهای تولید – ریز

فولادهای زنگ نزن. فولادهای زنگ نزن آستنیتی پرکاربردترین و بزرگترین گروه فولادهای زنگ نزن هستند. این دسته از فولادها، مخصوصاً فولاد زنگ نزن آستنیتی 304.،. به دلیل خواص مفیدی مانند مقاومت. به

در فولادهای زنگ نزن آستنیتی Ni-Cr ۱۸-۸ اضافه شدن بور سبب افزایش استحکام کششی و تنش تسلیم فولاد در حین سختکاری رسوبی شده در حالیکه همزمان مقاومت خوردگی را کاهش میدهد.

تفاوت ورق استیل (S) 410 و 410 در چیست؟. ورق استیل (S) 410 رده کم کربن گرید 410 است. این آلیاژ علاوه بر کربن کمتر دارای مقادیر کمی از تیتانیم در ترکیب شیمیایی خود می باشد. استیل (S) 410 بر خلاف گرید 410 در حالت

از دیگر ویژگی های این فولاد زنگ نزن می توان به استحکام بالای آن در دمای اتاق و دماهای بالا اشاره نمود. به طور کلی از آنجایی که استنلس استیل 309 خواص مناسبی از خود دردماهای بالا ارائه می دهد به آن استیل نسوز نیز می گویند.

فولاد زنگ نزن سوپر آستنیتی با 6 درصد مولیبدن در صنایع شیمیایی مورد استفاده قرار می گیرند. آن ها حاوی18 الی 25 درصد نیکل، 20 درصد کروم و بیش از 0.1% نیتروژن می باشند. افزودن نیتروژن به این آلیاژ باعث

استنلس استیل (stainless steel) یا همان فولاد زنگ نزن گروه گسترده‌ای از آلیاژها هستند که دارای 12 تا 50 درصد عناصر آلیاژی هستند و انواع گریدهای استنلس استیل را شامل می‌شوند. ورق استیل، میلگرد استیل

فولاد ضد زنگ گرید ۳۰۴، به عنوان متداول ترین نوع فولاد ضد زنگ آستنیتی شناخته می شود و حاوی مقادیر نیکل (بین ۸ تا ۱۰.۵ درصد وزن فولاد) و کروم (بین ۱۸ تا ۲۰ درصد وزن فولاد) می باشد.

فولاد داپلکس یکی از اعضای خانواده فولاد زنگ نزن است که مقاومت به خوردگی و استحکام بالایی دارد. علت این ویژگی، ترکیب شیمیایی فولاد داپلکس است که در آن ۱۹ تا ۲۸ درصد کروم، ۵ درصد مولیبدن و ۵۰ درصد آهن وجود دارد.

همانطور که در جدول مشاهده می شود استحکام کششی و سختی ورق استیل 430 از رفتاری نوسانی برخوردار است، به طوری که حداقل استحکام کششی در بازه دمایی 204 تا 316 درجه سانتی گراد کاهش یافته، در بازه 316 تا 427 درجه سانتی گراد دچار افزایش

امروزه ثابت شده است که با ترکیب فرایند کارسختی با آنیل، می توان قطعات و اجزای فولادی تولید شده را با قابلیت خمش (Bendability) و استحکام مورد نیاز پایان کاری کرد.

در همان زمان در آلمان فولاد ضد زنگ گرید ۳۱۶ اختراع شد و به مرور گریدهای مختلف فولاد ضد زنگ آستنیتی در صنایع مختلف مانند پزشکی، آشپزخانه، وسایل خانگی و وسایل نقلیه مورد استفاده واقع شدند. برای

فولادهای نسوز آستنیتی نسبت به فولادهای فریتی دارای درجه حرارت و استحکام خزشی بسیار بالاتری هستند. Wnr. 1.4828 (H-8): به خوردگی بین مرزدانه ای حساس نیست، مقاومت به خوردگی کمی در برابر اکسیداسیون و کاهش گازهای گوگردی ایجاد می کند.

فولاد ضد زنگ آستنیتی بیشتر از سایر گریدهای فولاد ضد زنگ جوش پذیر است. استنلس استیل آستنیتی به سه گروه تقسیم می‌شود: کروم – نیکل معمولی (300 سری)، منگنز – کروم – نیکل – نیتروژن (200 سری) و آلیاژهای خاص.

فولاد ضدزنگ آستنیتی به دلیل شکل پذیری عالی و مقاومت بسیار خوب در برابر خوردگی، به عنوان پرکاربردترین گرید فولاد ضد زنگ شناخته می شوند.

فولاد ضدزنگ داپلکس معمولا حاوی 22-25٪ کروم و 5٪ نیکل با مولیبدن و نیتروژن است. داپلکس نسبت به فولاد ضد زنگ آستنیتی استحکام و مقاومت بیشتری دربرابر خوردگی در اثر یون کلراید دارند.

در یک فولاد به شدت آستنیتی، مقدار بسیار بیشتری عناصر آلیاژی لازم است تا آستنیت در دمای اتاق پایدار شود. از طرف دیگر، افزودن عناصری مانند سیلیکون، مولیبدن و کروم باعث ناپایدار شدن آستنیت و افزایش دمای یوتکتوئید می‌شود.

فولاد زنگ نزن آستنیتی (به انگلیسی: Austenitic Stainless Steel) فولادهایی با مقدار عناصر آلیاژی بالا گفته می‌شود که توانایی مقاومت به خوردگی در اتمسفرهای خورنده و دماهای بالا را داشته باشند. فولادهای ضد

صفحه اصلی مقالات گوناگون مقاله تأثیر درصد نورد سرد ، زمان و دمای آنیل بر خواص مکانیکی فولاد زنگ نزن آستنیتی Fe - 13Cr - 10Mn - 1Ni با استفاده از عملیات ترمومکانیکی مارتنزیت

۴–۶۳۰ تا ۶۳۵ :فولاد ضدزنگ شبه آستنیتی و مارتنزیتی رسوب سختی شده. ۵–۶۵۰ تا ۶۵۳ : فولاد استحکام بخشی شده با کار سرد و کار گرم. ۶–۶۶۰ تا ۶۶۵ :سوپر آلیاژهای آستنیتی معایب سوپر آلیاژ پایه آهن

1.4028 - X30Cr13 فولاد ضد زنگ - Stainless Steels نام های دیگر: 420J2 – 420S37 – 17023 – S42000 – SUS420J1 خصوصیت: عملیات حرارتی پذیر, عملیات مغناطیسی پذیر, استحکام بالا, مقاومت خوردگی بیشتر از فولاد 1.4021 کاربرد:...